Diseksi II IV (Φ11)
Indikasi klinis utama Sistem Fiksasi Eksternal
Fraktur mbukak derajat II utawa III
Patah tulang punggung serius lan fraktur sendi sing cedhak
Nonunion sing kena infeksi
Cedera ligamen-bridging sementara lan fiksasi sendi
Fiksasi tahap I cepet saka cedera jaringan alus lan fraktur pasien
Fiksasi fraktur tertutup kanthi cedera jaringan alus sing serius (tunas cedera jaringan alus, kobong, penyakit kulit)
Fiksasi Ankle 11mm
Fiksasi siku 11mm
Fiksasi Femur 11mm
Fiksasi panggul 11mm
Indikasi liyane saka Sistem Fiksasi Eksternal:
Arthrodesis lan osteotomy
Koreksi kanggo keselarasan sumbu awak lan dawa awak sing kurang
Komplikasi Sistem Fiksasi Eksternal:
Infèksi saka bolongan meneng
Scanz meneng loosening
Fiksasi Radius 11 mm
Service Lampu
Fiksasi Tibia 11mm
Sajarah Fiksasi njaba
Piranti fiksasi eksternal sing diciptakake dening Lambotte ing taun 1902 umume dianggep minangka "fixator nyata" pisanan.Ing Amerika, Clayton Parkhill, ing taun 1897, kanthi "penjepit balung" sing miwiti proses kasebut.Parkhill lan Lambotte mirsani manawa pin logam sing dilebokake ing balung ditrima banget dening awak.
Fixator eksternal asring digunakake ing ciloko traumatik sing abot amarga ngidini stabilisasi kanthi cepet nalika ngidini akses menyang jaringan alus sing uga mbutuhake perawatan.Iki penting banget nalika ana karusakan sing signifikan ing kulit, otot, saraf, utawa pembuluh getih.
Piranti fiksasi eksternal bisa digunakake kanggo njaga balung sing pecah dadi stabil lan sejajar.Piranti kasebut bisa diatur sacara eksternal kanggo mesthekake balung tetep ing posisi sing optimal sajrone proses penyembuhan.Piranti iki umume digunakake ing bocah-bocah lan nalika kulit ing fraktur wis rusak.